De Wilrijkse bioscopen hebben tijdens het Interbellum en de decennia na de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol gespeeld in het ontspanningsleven. In zijn Geschiedenis van Wilrijk (1982) heeft auteur Robert Van Passen slechts een minimale aandacht voor de plaatselijke cinema’s. Wijlen Wilrica-voorzitter Jos De Ridder vulde met een uitgebreid artikel in 1995 deze leemte op.
Wij geven je enkele anekdotes mee:
De zondagse vooravondvertoningen in cinema Trianon begonnen om 17u. behalve wanneer Beerschot voetbalclub een thuiswedstrijd speelde. Dan begon de filmvertoning een kwartier later zodat voetbalsupporters na het matcheinde (16u.45) nog tijdig van op het Kiel aan de cinema in de Heistraat, konden geraken.
Als er tijdens een film in de parochiale zaal Flandria een verliefd koppeltje op het scherm verscheen en een zoen werd uitgewisseld, dan zorgde mijnheer Pastoor voor de nodige censuur door zijn hoed voor de lichtstraal te houden. Protestgehuil alom bij de aanwezigen.
De films die in Renova werden vertoond, werden niet alleen gecensureerd door Katholieke Filmliga maar ook vooraf duchtig met schaar en lijm bewerkt om “onvoeglijke” scenes uit de film te verwijderen. En de dames die op de uitgestalde affiches in de inkomhal een te diepe decolleté droegen, kregen met verf en penseel een deftig kleedje aan-gemeten.
Renova is wel op een originele wijze aan zijn naam gekomen. Het zou een persoonlijke “uitvinding” van oud-burgemeester Flor Huysmans zijn. Hij vertelde zelf: “Na de oorlog was de encycliek Rerum Novarum erg populair in de christelijke arbeidsmiddens. Ik stelde daarom voor om de naam van de nieuwe bioscoopzaal te laten verwijzen naar deze encycliek maar … zonder de rum”. Het werd dus Re(rum)nova(rum).