In 1962 werd op de Bist een modern stenen podium opgericht, dienende voor polyvalent gebruik; openluchttoneel, concerten en ook de plaatsing van de kerststal. Deze laatste was/is een groep van bronzen beelden (Maria met kind, Jozef, de Koningen en de os – de ezel ontbreekt) van beeldhouwer Lode Vleeshouwers.
De aanblik van de kerststal op het marmerkoude podium in volle wintertijd, met kil stramme beelden, zonder stro, zonder dak, inspireerde Jozef Devillers tot dit gedicht.
Kille nacht, heilige nacht
Ze staan daar stil
De Drie Koningen samen
Ingetogen, ijselijk kil
De verering te belichamen
Maria, Jozef en het kind
Versteven onder de wintervacht
Vruchteloos smekend, eensgezind
Naar wat warmte, bij dag en nacht
Waar is de warmte van weleer
Waar is het stro, het dak, het koren
Zelfs de os ligt daar evenzeer
Aan de aarde vastgevroren
Geef hen terug die schamele stal
Waar d’ heiligen hun toevlucht zochten
Trachtend zich te beschermen bovenal
Tegen de kou die ze samen bevochten
Doch dit is slechts kunstenaars werk
Modern, zonder warmte, noch gevoel
van veiligheid
Stralend in des herens kerk
Het is des Verlossers heiligste doel.